25 september
Door: joke en angelika
Blijf op de hoogte en volg Joke
26 September 2010 | Peru, Lima
We gaan op reis en we nemen mee: pillenpeoetsers de schone snoetjes lang leve het Kruidvat!
Want er is geen stroom en geen water waar wij gaan overnachten.
We varen 40 minutjes en worden verwelkomd door de Uro´s op de drijvende eilanden. Dit volk bestaat als sinds 1200 voor chr. Zij zijn eerst gevlucht uit Bolivia en later uit Puno omdat zij zich niet wilden onderwerpen aan de spaanse overheerser. Zij geloven ondanks de inspanning van vele missionarissen niet in een god, maar in moeder aarde, vader aarde, de zon en het leven.
Heel erg basic behalve de zonnen panelen waardoor ze toch tv kunnen zien (vooruitgang stop je zomaar niet)
We gaan verder naar het Amantani eiland, 3 uur varen. Daar helpen we onze gastvrouw mee met het bereiden van de lunch. Aardappelen schillen voor in de soep en als hoofdgerecht.
hier drinken we cocathee bij.
De wandeling naar de top ga ik niet meemaken, want het is bewolkt en een mooie sunset zit er niet in.
Het diner bij Rebecca en David smaakt me wel, Angelika is minder enthousiast. Na het eten komt de gastvrouw binnen en ja hoor we worden in de traditionele kleding gesnoerd voor de fiesta. Nu ben ik minder enthousiast.
Het is aardedonker als we thuisgebracht worden, we schijnen bij met een zaklampje. Op dit eilnd heeft de tijd stilgestaan.
Want er is geen stroom en geen water waar wij gaan overnachten.
We varen 40 minutjes en worden verwelkomd door de Uro´s op de drijvende eilanden. Dit volk bestaat als sinds 1200 voor chr. Zij zijn eerst gevlucht uit Bolivia en later uit Puno omdat zij zich niet wilden onderwerpen aan de spaanse overheerser. Zij geloven ondanks de inspanning van vele missionarissen niet in een god, maar in moeder aarde, vader aarde, de zon en het leven.
Heel erg basic behalve de zonnen panelen waardoor ze toch tv kunnen zien (vooruitgang stop je zomaar niet)
We gaan verder naar het Amantani eiland, 3 uur varen. Daar helpen we onze gastvrouw mee met het bereiden van de lunch. Aardappelen schillen voor in de soep en als hoofdgerecht.
hier drinken we cocathee bij.
De wandeling naar de top ga ik niet meemaken, want het is bewolkt en een mooie sunset zit er niet in.
Het diner bij Rebecca en David smaakt me wel, Angelika is minder enthousiast. Na het eten komt de gastvrouw binnen en ja hoor we worden in de traditionele kleding gesnoerd voor de fiesta. Nu ben ik minder enthousiast.
Het is aardedonker als we thuisgebracht worden, we schijnen bij met een zaklampje. Op dit eilnd heeft de tijd stilgestaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
