18 april 2012

18 april 2012
De weersverwachting is ‘weer’ niet best, dus blijven we dicht bij huis.
We zetten de kilometerteller op nul, het verstand op nul en de blik op oneindig.
We gaan door de Kiltunnel richting ‘s Gravendeel.
Het is nog droog dus we laten Joke’s tuincentrum rechts liggen en gaan door via Puttershoek naar Oud Beijerland (*) Het is een lange en winderige dijk en Trudy legt er een geurspoor.
We drinken een kopje koffie bij “Werelds aan de kade”.
De koffie was lekker en het chocolaatje erbij zo mogelijk nog lekkerder.
Voor we op de fiets stappen moet Trudy weer plassen …. tja, je hebt zweters en je hebt zeikerds.
Via Maasdam gaan we terug richting ’s Gravendeel en eten een bammetje bij de RABO bank in de tuin. Een mooi standbeeld in de vijver vinden we de moeite waard om op de kiek te zetten:
Pa past op en Ma gaat naar het werk.
In ‘s Gravendeel komen we langs de outletstore. Langs, dus dat wil zeggen; we stoppen niet.
Dat is voor Trudy en Angelika wel bijzonder. Arnold en Ger zullen me dankbaar zijn. De kiltunel is een nijdig klimmertje, daar willen we wel bewijs van (zie foto) Trudy wil ook een foto maken, maar dat wordt een filmpje. Niet dat er iets op te zien is, maar te horen wel.....
Als we na 4 uur en 55 kilometer in de Ceramstraat uitpuffen krijgen we van Angelika koffie, gebak …… en een jonge borrel.
Trudy wil liever een Cointreau, want zegt ze: “een brutaal mens heeft de halve wereld. “
Hierop vraagt Ger zich af wie dan de andere helft in zijn bezit heeft?

(*)
• Beijerland ontleent zijn naam aan Sabina van Beijeren, vrouw van de graaf van Egmond.
• In de 16e eeuw liet de graaf begroeide zandplaten in de Maasdelta bedijken.
• Zo ontstonden de polders Oud Beijerland (1557, Nieuw Beijerland en Nieuw Piershil (1582)
• Op de zeekleibodem floreren gewassen als aardappel en suikerbiet.