25, 26 en 27 mei

Zondag 25 mei

Stierenrennen door de stad Pamplona is al een aantal jaren geleden vervangen door 'blote mensen rennen' maar dat is pas in de 1e week van juli en dat missen we dus 'jammer'.. We ontbijten bij cafetaria El Mentidero en halen een stempel in de Cathedraal. Onderweg heel veel mensen die roepen: " Bon Camino", het leeft hier veel meer dan in Frankrijk. We fietsen langs de citadel en de route is zo goed aangegeven dat we de plattegrond van Pamplona weggooien. Tja, dat hadden we beter niet kunnen doen... Dat rondje langs de citadel hebben we dus twee keer gedaan. Als we net de stad uit zijn komen we in een onweersbui terecht bizar. We schuilen onder een boom, iets wat je volgens je moeder nooit mag doen. Dat vinden de dames aan de overkant ook, die vragen ons binnen en binnen de kortste keren staan er zeker 10 mensen in het portaal te schuilen... Noodweer!! We fietsen verder en we hebben het vermoeden dat we op het loperspad terecht zijn gekomen, we volgen nog wel het caminopad, maar van fietsen is geen sprake meer. We lopen meer dan dat we fietsen, en vermoeiend dat dat is! Bergje op op een kiezelpad met de fiets aan de hand. We nemen een cola met tortilla in een cafetje langs de weg. We overnachten in Zariquiequi in de albergue (modern woord voor refugio) Posada Ardogi met allemaal caminomensen. Dit zijn lopers, anders kom je hier niet《we zijn ook een beetje uitschot/we worden gedoogd》. Vraagstukken als in welke serie speelde Archie Bunker en Micheal J Fox... Erg leuk. We zitten aan tafel met mensen uit Zuid-Korea, Zuid-Afrika, Italie, Hongarije, Duitsland, Ierland, Frankrijk, USA, Slovenie, een Spanjaard en een paar Nederlanders

Maandag 26 mei

We slapen 'nou ja slapen' met zijn 8en op een kamertje, Maj en ik op het stapelbed. 8 Snurkende mensen dat geeft een lawaai hoor! De wandelaars zijn heus niet sociaal, om 6 uur licht aan tassen pakken en dat allemaal niet zo stil. We vertrekken al om 8 uur, maar dat tijdvoordeel verliezen we al snel, mijn ketting ligt eraf! Na een spoedreparatie fietsen/lopen we de vallei uit en we weten nu waarom ze hier zoveel windmolens hebben staan! Het waait hier vreselijk, we lijken wel op don Quichot. Net voor het plaatsje Puente la Reina staat hotel Jakue met een pelgrimsstandbeeld. Daar doen we koffie. In Puente la Reina net voor de pelgrimsbrug halen we een stempel bij de VVV de Navarra. Na een hamburger bij La Conrada fietsen we door naar Estelle, een hele mooie route. De vergezichten.... prachtig. In Estelle gaan we op zoek naar de iglesia San Miguel. Maj denkt hem gevonden te hebben en wijst naar een uithangbord van een kroeg. (die heeft ook geen verstand van bier!) We komen het stel op de tandem weer tegen, die zijn toch ook ongeschonden de pyreneen overgekomen. Voor het echte pelgrimsgevoel; we slapen met wel 30 op een zaaltje (de oordoppen gaan in, da's zeker, en oh wat missen we ons tentje). in een albergue Municipal in Estelle. Kosten 6 euro pp ha ha ha, das dan weer wel leuk. Voor 11 euro krijgen we een 3 gangendiner incl. wijn en water.

Dinsdag 27 mei

Wederom vroeg(6uur) wakker van alle wandelaars, als die klaar zijn met hun uitrusting lijken ze allemaal op de gebochelde van de Notre Dame. We ontbijten in een kroeg aan de overkant. De route van vandaag gaat naar Logrono. De vergezichten zijn weer indrukwekkend net een lappendeken. 'Maj is van het quilten, vandaar de woordspeling'. We passeren de provinciegrens Navarra/Rioja. Het is erg heuvelachtig hier. In Arcos zien we de eerste ooievaar genesteld in de kerktoren, er volgen er nog vele. Via Bargota en Viana komen we over de pelgrimsbrug in Logrono aan. We bezoeken de cathedraal en in de sachrestie vragen we om een stempel bij moeder overste. Buiten de cathedraal heeft Logrono nog meer kerken, de Santiago kerk en de Santa Maria Palacio Kerk. We eten tapas bij Gambrius en wandelen terug naar de albergue langs een heel groot ganzebordspel met de route naar Santiago

Het is een gezellige boel bij de albergue municipal, weer zijn wij de enige fietsers. Nou dan krijg je respect voor de lopers hoor. Wat een blaren heb ik gezien, en gewoon doorgaan! En wij een beetje zeuren over wat klimmetjes en zere kuiten en knieen. Vanavond hebben we we weer een menu la dia. Bij restaurant Oslo, bijna alles van de kaart is op, maar voor 11 euro mag je niet zeuren.