31 juli 2019

We werden ruim op tijd opgehaald door wederom een heel slecht Engels sprekende chauffeur . We rijden in twee uur naar het dorp nog voor de Bromo en daarvandaan gaan we over in jeeps. Ook die rit duurt nog een uur.

Het windje maakte het extra koud op de top en daar hebben we rillend van de kou gezeten totdat het erop leek dat de zon zou opkomen. T zou wat zijn als dat een keer niet gebeurt! We nemen foto’s van de zonsopgang en van de Bromo en dan wandelen we terug naar de jeep. Die brengt ons naar een plateau waar je nog wel mag komen. Een week geleden was er namelijk nog een uitbarsting.We maken een wandelingetje door lava zand en hebben een gebedje gedaan in een hindoetempel.

Dat is het tijd om op te stappen, we hebben nog wat kilometers voor de boeg. Terug in het dorp moesten we onze chauffeur wakker maken, en na een half uurtje konden we weer en route, op naar Banyuwangi!

Onderweg lunchen we met saté en een taugéschotel bij Rumah Makan in Kaliurang..... heerlijk!

Onze chauffeur heeft de skills van Max Verstappen gecombineerd met een agressieve vorm van ADHD, die combi is niet geschikt voor de rust op de achterbank.

Onderweg komen we hele families apen tegen die dol zijn op de lolly van de chauffeur.

We komen kwart over drie bij ‘la Belle Vie’ aan en binnen no time zijn we klaar voor een duik in het zwembad.

Jammer geen trapje, onmogelijk om eruit te komen, dus gaan we er ook maar niet in.