7 augustus 2019

We staan vroeg op, heel vroeg. Want we willen voor het echt warm wordt al beginnen aan de wandeling Campuhan Ridge Walk. Een hele leuke wandeling met adembenemende uitzichten. Halverwege op de terugweg drinken we wat en daar komt Daan op het lumineuze idee om een massage te nemen bij de Karsa Spa. Het is nog maar 09:00 uur dus dat kan best..... heerlijk. Daan nam de lavendel en Joke ging voor de coconut oil. We komen helemaal ZEN weer uit de Spa.

We wandelen de route uit en dan op naar de Starbucks voor een Frappuccino, die valt bij Daan koud op haar dak/brainfreese, maar was wel heel erg lekker.

Daarna lopen we naar de watertempel (Pura Taman Kemuda Saraswati) en het koninklijk paleis van Ubud.

Nu dan naar de aapjes in Monkey Forrest, er lopen net zoveel aapjes buiten het bos en er lopen in het bos meer mensen dan aapjes, dus die 80.000 roepia hadden we ons kunnen besparen. 

We nemen een break voor een verfrissing en bellen Gde voor een ritje terug naar het Bali local house. Dat gaat zomaar niet, natuurlijk... trafficjam, ruim twee uur heeft dat geduurd. Dan heb je onderweg wel tijd genoeg om het ergens over te hebben. Als zoon van de priester is Gde de opvolger, waar hij niet echt blij mee is. We bespreken de politiek van Bali en de wereldproblematiek (de moslims/ het hindoeïsme, global warming) niet dat we met oplossingen komen......

De ceremonie waar we voor zijn uitgenodigd begint tegen zes uur, en we worden er helemaal voor aangekleed. Het is een feest ter gelegenheid van de zesde maand van de Hindoe kalender (het is nu februari 1934).

Het is een feestelijk gebeuren, alle dames uit de buurt komen met de meest fantastisch opgemaakte schalen met fruit, rijst en kip op hun hoofd naar de tempel. Met zeker 500 mensen zijn we daar; 498 Hindoestanen en Daniëlla en Joke.

We doen zeker 10 schietgebedjes met bloemen en wierook en worden gezegend met water en rijst

Na de ceremonie neem iedereen zijn mandje weer mee naar huis, de goden blij, iedereen blij. Het was een hele belevenis.

Hierna gaan we met Gde naar de Pasar Malam en eten daar nasi tjampoer. Geen Pasar Malam zoals op het statenplein Dordrecht, maar een echt grote, een hele grote.

Nu zijn we versleten, ‘t was een drukke dag en met de rijst op mijn voorhoofd en bloemetjes achter mijn oren val ik in slaap.